متن سند های قدیمی از بن

تقاضای اهالی بن از مجلس به‌منظور صدور جواز طبابت برای میرزا باقرخان ریاحی. در تاریخ 20/ 3/ 1313

ساحت مقدس ریاست جلیله دارالشورای ملی شید اله ارکانه

محترما به عرض می رسانیم اینجانبان امضا کنندگان ذیل، رعایای قریه بن چهارمحال ناحیه 10 اصفهان، آنکه محل قریه بن تا شهرکرد که مرکز چهارمحال است، چهار فرسنگ مسافت دارد و در تمام چهارمحال فقط در شهرکرد یک نفر صحیه و دو نفر دکتر بیشتر نیست و قریه بن از روی احصائیه تقریبا دارای چهار هزار و سیصد نفوس است و چندین قراء کوچک در اطراف دارد که با محل بن تقریبا دارای ده هزار نفر نفوس است و ابدا دکتر و طبیب نداریم. به‌واسطه منحصر بودن در تمام چهارمحال به یک نفر صحیه و دو نفر  دکتر آنهم در شهرکرد، معلوم است از کثرت مریض هم به‌خوبی از عهده بر نمی‌آیند و هم به پول کم، محلی به مریض‌ها گذارده نمی‌شود و عموم اهالی هم بیچاره و فقیر هستیم، قوه آنکه بتوانیم مریض‌های خود را در شهرکرد برده و معالجه نماییم، به هیچکونه اسباب برای ما فراهم نیست، یا از بی‌پولی یا از ضیق وقت، مریض‌های ما از میان می‌روند. بر فرض هم رفتیم شهرکرد، از بی‌پولی و بی‌منزلی، مورد توجه دکترهای محترم نخواهیم شد. از آن گذشته آبله کوب محلی و سرم حصبه هم با وجودیکه همیشه مرض حصبه در محل ما شیوع دارد، نداریم و یک نفر طبیب کاملی که دارای علم و تجربه طب قدیم ایرانی است که آقای میرزا باقر ریاحی فرزند مرحوم حاج میرزا علی‌نقی خونساری الاصل که از زمان قدیم در قریه بن متوطن بوده‌اند و ابا و اجدادا طبیب بوده است و خود ریاحی مرقوم که میرزا باقر نام باشد، مدت سی سال است که طبیب ما اهالی بوده و پنجاه و دو سال هم تقریبا سن او می‌باشد و مدت 15 سال فلامزحۀ مرحوم ابوی خود بوده و کارهایی برجسته و معالجات غریب عجیب از مریض‌های ما اهالی مینمود، مخصوصا از حال و طبیعت این محل به خوبی مسبوق است که در واقع از برای امزجه ما اهای فقیر از دکترهای فرنگ بهتر است و امراضی که اغلب در میان ما ها پیدا می‌شود به دواهای مناسب ایرانی در نهایت سهولت به زودی معالجه می نمود، مخصوصا برای بعضی مرض‌ها خصوصا حصبه به خوبی برای ما نعمت بود. بدبختانه از زمانی که از حدود قانون جلوگیری از بعضی طبیب‌های سابق شد، ایشان هم به ملاحظه اطمینان به عملیات و تجربیات خود، در مدت قانونی برای صدور جواز تغافل ورزیدند و مراجعه به امتحانات ننمودند و حالیه از مشار الیه جلوگیری نموده‌اند و برای ما اهالی از روی حقیقت کار بسیار سخت شده و تقاضای عاجزانه داریم به هر وسیله که مقتضی است اجازه طب قدیم ایرانی را از مقامات مربوطه، برای مشار الیه صادر فرموده که در واقع مورد قوت قلب مریض های اهالی و خود اهالی و این جان‌نثاران است. حقیقیتا این نان جواز برای ما فقرای محل بن و اهالی، بهتر از گوشت مرغ و چلو می‌باشد. امیدواریم تقاضای این جان نثاران را اجابت فرمائید و یک مشت رعیت فقیر بیچاره و بی‌پول را آسوده به دعاگویی  شاهنشاه پهلوی و دوام مجلس مقدس دارالشورای ملی بفرمائید. منتظر جواب و تکلیف در این قسمت از برای ده هزار نفوس هستیم.

به همراه مهر 96 نفر از اهالی و دو تن از کدخدایان شهر بن.

می توانید در ادامه مطلب متن پاسخ شورای ملی به این نامه را مطالعه نمایید